Μια ιστορία που συγκλόνισε την τοπική –και όχι μόνο- κοινωνία, αλλά, παράλληλα, μέσα απ’ τον ανείπωτο πόνο, με όχημα την ανθρώπινη μεγαλοσύνη, ούρλιαζε πως, μέσα από μια άδικη και πρώιμη απώλεια, μπορεί να γεννηθεί το φως. Ήταν, είναι, η ιστορία του 19χρονου, Χρήστου Κούρκουλου. Είκοσι δύο μέρες (18 Οκτωβρίου), μετά το θανατερό τροχαίο στην εθνική οδό Παλαιοκαστρίτσας (και το οποίο, απ’ την πρώτη ώρα, κόστισε την ζωή στον 17χρονο φίλο και συνεπιβάτη του, Ερβνίν Μπεκίρη) πάλευε στη ΜΕΘ, με όρους άνισους, μήπως και ξεγελάσει τα (εις βάρος) δεδομένα. Δεν… Επί της ουσίας, εγκεφαλικά νεκρός, δίχως σημάδια ανάκαμψης… Όταν το χώμα στην κλεψύδρα των πιθανοτήτων στέρεψε, οι τραγικοί γονείς, ανέδειξαν, απλά, το μεγαλείο του ανθρώπου. Παίρνοντας την απόφαση να δωρίσουν τα ζωτικά του όργανα, προκειμένου να σώσουν άλλους συνανθρώπους μας, που περίμεναν το θαύμα. Ξημερώματα Τετάρτης, πρωτομηνιά Νοέμβρη, πανελλήνιας ημέρας δωρεάς οργάνων, στο Νοσοκομείο Κέρκυρας στηνόταν μια ολόκληρη επιχείρηση. Οι ε
.jpeg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου