Πλωτό μεγαθήριο ανάμεσα σε Ιταλία και Διαπόντια Νησιά σχεδιάζει η Eni.

Δυο χρόνια μετά την ολοκληρωτική εναντίωση της κοινωνίας και των φορέων της Κέρκυρας και των Διαποντίων για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο αρχιπέλαγος των Διαπόντιων Νήσων.

Μόλις 25 μίλια από τις ιταλικές ακτές στο Στενό του Οτράντο, η Ιταλία προχωρά στο πρώτο πλωτό υπεράκτιο αιολικό πάρκο της Μεσογείου.

Η Messapia Floating Wind S.r.l., θυγατρική της Eni Plenitude, σχεδιάζει ένα πλωτό υπεράκτιο αιολικό πάρκο αποτελούμενο από 73 ανεμογεννήτριες των 18 MW η καθεμία, συνολικής ισχύος 1,3 GW.

Η θαλάσσια ζώνη εκτείνεται σε 476 τετραγωνικά χιλιόμετρα στο Ιόνιο Πέλαγος, περίπου 25 μίλια από την ακτή της Απουλίας, σε βάθη που φτάνουν τα 850 μέτρα.

Οι ανεμογεννήτριες θα τοποθετηθούν πάνω σε πλωτές πλατφόρμες τύπου «semi-submersible», αγκυρωμένες με προηγμένα συστήματα χαμηλής όχλησης για τον θαλάσσιο πυθμένα. Η ενέργεια θα μεταφέρεται μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων 220 kV σε δύο πλωτούς υποσταθμούς και από εκεί, με τέσσερα καλώδια εξαγωγής, θα φτάνει στη στεριά κοντά στο Porto Badisco, νότια του Οτράντο.

Διασυνοριακό έργο – ελληνική διαβούλευση

Αν και ιταλικό, το Messapia αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Η περιοχή εγκατάστασης βρίσκεται πολύ κοντά στην οριοθετημένη Ελληνοϊταλική ΑΟΖ, μέσα στο Στενό του Οτράντο, τον φυσικό δίαυλο που συνδέει το Ιόνιο με την Αδριατική.

Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Espoo (1991) για έργα με πιθανές διασυνοριακές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η Ιταλία όφειλε να ενημερώσει τις γειτονικές χώρες και έτσι η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) τέθηκε τις προηγούμενες μέρες και σε ελληνική δημόσια διαβούλευση μέσω του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Με απλά λόγια: η Ελλάδα σήμερα διαβουλεύεται για ένα ιταλικό πλωτό αιολικό πάρκο, επειδή μπορεί να επηρεάζει τα ελληνικά νερά, τη ναυσιπλοΐα ή τα μεταναστευτικά πουλιά. Την ίδια στιγμή, όμως, κανένα ελληνικό υπεράκτιο έργο δεν έχει φτάσει καν σε αυτό το στάδιο.

Στάσιμο το ελληνικό πρόγραμμα

Το ελληνικό πρόγραμμα υπεράκτιας αιολικής ενέργειας βρίσκεται «εν μέσω ενός ιδιόμορφου περιβάλλοντος», όπου το ενδιαφέρον της αγοράς έχει μειωθεί λόγω πληθωριστικών και γεωπολιτικών πιέσεων. Αυτό παραδέχτηκε τις προηγούμενες μέρες από το 7ο Renewable Storage Forum η κ. Φλώρα Καραθανάση, επικεφαλής του προγράμματος της ΕΔΕΥΕΠ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων Α.Ε).

Όπως τόνισε, η Ελλάδα, έχει ολοκληρώσει τις νομικές διαδικασίες, τη δημόσια διαβούλευση και τη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όμως πλέον «το πρόγραμμα βρίσκεται στα χέρια της πολιτικής ηγεσίας» για την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) που θα το ενεργοποιήσει. Μίλησε για προβληματισμό ως προς την εξέλιξη του σχεδιασμού για τα ελληνικά οικόπεδα λέγοντας ότι η αγορά των υπεράκτιων αιολικών έχει παγώσει. Παρόλα αυτά η ΕΔΕΥΕΠ, ανέφερε συνεχίζει την τεχνική και επιστημονική προετοιμασία για τα επόμενα βήματα.

Οι ενέργειες

Η κρατική εταιρεία έχει προχωρήσει στην ενεργοποίηση του «οχήματος ειδικού σκοπού» (SPV), που θα διενεργήσει τις ανεμολογικές, γεωφυσικές και περιβαλλοντικές μελέτες στις περιοχές ενδιαφέροντος.Όμως το SPV δεν έχει συσταθεί ακόμη. Όπως ανέφερε η κ. Καραθανάση, η ΕΔΕΥΕΠ έχει δημιουργήσει γεωλογική βάση δεδομένων για τον πυθμένα, προετοιμάζει τη στρατηγική μελέτη για τις γεωφυσικές έρευνες και σχεδιάζει τις επόμενες περιβαλλοντικές μελέτες.

Παράλληλα, έχει εκπονήσει στρατηγική για τη συλλογή δεδομένων και τη χαρτογράφηση των τεχνολογικών αναγκών κάθε περιοχής, ενώ η μελέτη αυτή βρίσκεται σε διαδικασία πιστοποίησης για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του έργου.

Η ΕΔΕΥΕΠ, σημείωσε, υποστηρίζει ενεργά τη δημιουργία τοπικής εφοδιαστικής αλυσίδας, έχει αναλύσει τα λιμάνια και τις υπηρεσίες που θα χρειαστούν και ετοιμάζεται να δώσει στους επενδυτές ένα σαφές πλαίσιο δράσης.

Η ενεργοποίηση του SPV, είπε, θα «αναζωπυρώσει τον ενθουσιασμό και θα ξεκλειδώσει το ενδιαφέρον των επενδυτών».

Επένδυση δισεκατομμυρίων

Επιστρέφοντας στο Ιταλικό έργο, η κατασκευή του προβλέπεται να ξεκινήσει το 2027, με λειτουργία περί το 2030, διάρκεια ζωής 25–30 χρόνια και πλήρη αποσυναρμολόγηση στο τέλος του κύκλου.

Πρόκειται για ένα έργο που εντάσσεται στο ευρύτερο χαρτοφυλάκιο της Eni Plenitude, θυγατρικής της Ιταλικής ΕΝΙ, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από 3 GW πλωτών αιολικών σε Ιταλία, Καλαβρία, Σαρδηνία και Τοσκάνη.

Η μελέτη δεν αναφέρει ρητά τον προϋπολογισμό, ωστόσο τεχνικοοικονομικές εκτιμήσεις τοποθετούν την επένδυση στα 4,5 έως 5 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα έργα καθαρής ενέργειας στη Μεσόγειο, με διάρκεια ζωής 25–30 ετών και εκτιμώμενη παραγωγή 11,5 TWh ετησίως — αρκετή για να καλύψει πάνω από το 10% της ηλεκτρικής ζήτησης της Απουλίας.

Η επιλογή τοποθεσίας στο Στενό του Οτράντο δεν είναι τυχαία: στα ιταλικά σχέδια, η περιοχή προσφέρει ισχυρούς και σταθερούς ανέμους, μεγάλο θαλάσσιο βάθος ιδανικό για πλωτές βάσεις, και ταυτόχρονα μικρή οπτική όχληση.

Στην ελληνική πλευρά του ίδιου στενού (από την Κέρκυρα ως την Πάργα) οι ίδιες μετεωρολογικές και ωκεανογραφικές συνθήκες θεωρούνται εξαιρετικά ευνοϊκές. Ωστόσο, η Ελλάδα παραμένει ακόμη στο στάδιο των «ζωνών προτεραιότητας» χωρίς κανένα ώριμο έργο πλωτού αιολικού.

ΠΗΓΗ: newmoney.gr